Beste medegelovigen,
Afgelopen drie weken heb ik hier stage gelopen in Enschede en omstreken. Een van de eerste onderdelen van de stage die besproken werd was deze viering op het hoogfeest van Maria Tenhemelopneming. Wegens groot succes van vorig jaar zou ik, net als de vorige stagiair Marko Bucic, een getuigenis geven over de rol van Maria in mijn leven. Ik heb al van verschillenden gehoord hoeveel indruk dat vorig jaar heeft gemaakt. Ik begreep al gauw: de lat ligt hoog.
Maar, beste mensen, in het leven van iedere christen ligt de lat hoog, nog veel hoger dan dit moment. We worden door God uitgenodigd om op zijn liefde in te gaan en een relatie met Hem op te bouwen. En laten we Maria daar nou net bij nodig hebben…
Ik moet u eerlijk zeggen dat ik in mijn tienertijd niet zoveel ophad met Maria en de heiligen. Ik dacht bij mezelf: het gaat toch om God en zijn Zoon Jezus. Waarom krijgt Maria dan ook zoveel aandacht. Natuurlijk heeft ze een bijzondere taak volbracht en is ze een goed voorbeeld voor ons. Maar om haar nou zoveel eer toe te kennen, dat is toch niet nodig? Alleen God geeft toch genade?
Maar wat een waardigheid lopen we dan voorbij! Jezus heeft haar als een moeder aan ons gegeven. Terwijl Hij aan het kruis hing zei Hij tot haar: zie daar uw zoon, en tot ons: zie daar uw moeder. Jezus weet dat, wanneer wij als kinderen van God door het leven willen gaan, wij ook een moeder nodig hebben, die ons bij de hand kan nemen. En daarom heeft Hij zijn eigen moeder aan ons gegeven.
Zij is namelijk degene die zich geheel en al open heeft gesteld voor Jezus, de zoon van God, onze leidsman ten leven. Van het begin af aan heeft zij haar leven afgestemd op haar relatie met God. Daarmee wist ze niet alles wat er op haar weg zou komen, maar haar vertrouwen in Hem, haar geloof in God was rotsvast.
Dat doet me denken aan het huis waarin ik geboren ben. Dat staat in de Pijp in Amsterdam. Daar hadden we een rozenstuik voor het portaal staan. Maar aangezien er wel wat volk over staat liep, en er ook veel spelende kinderen waren, stond die roos daar erg kwetsbaar. Daarom heeft mijn vader onder de grond een grote stalen stang tussen de wortels gestoken, waardoor het onmogelijk was om die roos er nog uit te trekken. En tot op de dag van vandaag staat die roos daar nog steeds en bloeit elk jaar prachtig.
Bij Maria heeft God op de zelfde wijze als die rozenstruik dat vertrouwen op God, het geloof, in haar hart gegrondvest. Even tussen haakjes: geloof is dus niet enkel denken dat God bestaat, maar ook een werkelijke, persoonlijke relatie met Hem hebben. Een relatie van vertrouwen en liefde. Bij Maria is die trouw tot bloei gekomen. Ze heeft haar leven vol vertrouwen kunnen toewijden aan God. Daarin vond ze haar vreugde, vrede en ware vrijheid.
God heeft op zijn beurt zijn eigen Zoon aan haar kunnen toevertrouwen. Zij is moeder mogen worden van Hem, die de tuinman is geworden van ons leven. Jezus wil zorg dragen voor die rozenstruik in ons eigen hart. Onze relatie met God, ons vertrouwen op Hem, wordt door Jezus versterkt en mogelijk gemaakt.
Maar ja, soms gebeurde het wel eens dat ik als kind in Amsterdam al spelenderwijs wild om ging met die rozenstruik voor de deur. Mocht het dan eens gebeuren dat ik die rozenstruik omhoog trok, dan voelde ik me natuurlijk als kind al gauw schuldig tegenover mijn ouders. Maar ja, uit goed fatsoen moest ik het dan toch maar vertellen. En u zult dan waarschijnlijk net als ik wel aanvoelen naar wie je dan het liefste gaat… naar je moeder, in de hoop dat zij niet zo boos zal worden en misschien een goed woordje kan doen bij je vader.
En precies zo heb ik ontdekt dat Jezus ons Maria niet voor niets heeft gegeven. Want telkens als wij aan die rozenstruik in ons eigen hart trekken, wanneer wij die relatie met God geweld aan doen, maar uit goed fatsoen daar toch vergeving om willen vragen, dan kunnen we soms gemakkelijker naar Maria toe gaan. En Jezus wist dat wij haar nodig hebben om onze relatie met God te versterken. Niet als een optie, maar als een noodzakelijkheid. Jezus weet hoe wij als mensen in elkaar zitten.
Door naar Maria te gaan zien wij een voorbeeld, een voorbeeldige vrouw, van hoe we die relatie met God vorm kunnen geven, hoe we het vertrouwen op Hem kunnen versterken. Maar ze zegt ook tegen ons: ga maar met je hart, met je vertrouwen, met je zorgen, met je hele hebben en houwen naar Jezus, de tuinman. Hij zal er voor zorgen.
Maria is onze moeder geworden. De moeder van Jezus neemt ons bij de hand. Laten we eens beseffen wat een waardigheid ons daarin is gegeven…
Ik had het zojuist al even genoemd: een moeder kan soms ook een goed woordje doen bij je vader. Als wij ons tot Maria keren, dan doet zij ook een goed woordje bij onze Vader in de hemel. U zou misschien denken, en ik heb die twijfels ook zeker gehad: ontlopen we daarmee niet juist die relatie met God…? Nee, in tegendeel, Jezus heeft ons een moeder gegeven die ons helpt om die relatie met hem te versterken. Jezus weet hoe wij als mensen zijn, dat we maar kinderen zijn en daarom een moeder nodig hebben. Jezus kent onze gevoelens, ook de gevoelens tegenover God. Ik zou willen zeggen dat het daarom juist passend is, dat God ons een hemelse Moeder heeft gegeven.
Nu wil ik eindigen op welke wijze ik die hand van Maria concreet ervaar in mijn leven. Ten eerste ben ik iemand die in het dagelijkse leven soms duizend dingen door elkaar heen kan doen, omdat ik bij alles wat ik tegenkom, op mijn bureau of als iemand ergens over spreekt, een idee krijg, een plan vat of denk daar ook nog wat aan te moeten doen. In mijn hart kan het verlangen naar al die dingen uit gaan. Maar daardoor kan het verlangen naar Jezus soms ondergesneeuwd raken. Door met regelmaat het Weesgegroet te bidden, komt ook Jezus voorbij: gezegend is Jezus, de vrucht van uw schoot. Door me tot Maria te wenden, groeit ook het verlangen naar Jezus.
Maar daar blijft het niet bij. Maria neemt mij nog verder bij de hand, namelijk door het overwegen en beleven van het leven van Jezus. Hij toont ons namelijk in zijn leven hoe we de relatie met God kunnen versterken. En door met Maria mee te gaan ontmoeten we dat leven van Jezus in zijn volheid:
- Maria zorgt voor zijn Zoon, zoals een moeder dat normaal doet. Ook ik probeer zorg te hebben voor mijn naasten die mijn zorg nodig hebben, met name door de werken van barmhartigheid. Zo ontmoet ik Jezus in hen.
- Maria luistert naar Jezus, naar zijn woorden, en bewaart die in haar hart en overweegt ze bij haarzelf. Zo probeer ik ook die woorden van het evangelie te bewaren in mijn hart. Het is voedsel, voedsel voor die rozenstruik, voedsel voor de relatie met God.
- Maria neemt ons mee in de verrijzenis van Jezus. Zij versterkt daardoor mijn hoop op het eeuwige leven. En door de sacramenten van doopsel, vormsel en telkens weer in de Eucharistie wordt die hoop bevestigd. Jezus geeft zichzelf aan ons, opdat wij ons leven met Hem kunnen verenigen.
Aan de hand van Maria wil ik door het leven gaan, op weg naar onze Vader in de hemel, want ik weet dat zij, mijn Moeder, mij niet los zal laten. De lat ligt hoog, maar Maria weet daar wel raad mee.
Paulus Tilma
Meer informatie over Maria Tenhemelopneming: www.mariatenhemelopneming.nl
.jpg)
