Het sterke individualisme dat in ons land heerst, maakt dat mensen zich niet gemakkelijk leefregels laten voorschrijven.“Volharding leidt tot beproefde deugd en deze weer tot hoop. En de hoop wordt niet teleurgesteld, want Gods liefde is in ons hart uitgestort door de Heilige Geest die ons werd geschonken” (Rom. 4,4-5).
Waar – als het goed is – de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen, is tijdens deze pandemie het tegenovergestelde het geval. Het zijn ouderen en mensen met een zwakke gezondheid die de meeste risico’s lopen en het zijn vooral mensen in verzorgingshuizen en instellingen die vereenzaamden tijdens de lockdown, vooral als zij hun kinderen en kleinkinderen niet konden zien en omhelzen.“Al wat gij gedaan hebt voor een dezer geringsten van mijn broeders hebt gij voor Mij gedaan” (Mt. 25,40).
“Voor mij is het gebed een opwelling uit je hart, het is een simpele blik naar de hemel. Het is een kreet van dankbaarheid en liefde te midden van de beproeving evengoed als midden in de vreugde. Kortom, het is iets groots, iets bovennatuurlijks dat mijn ziel ruimer maakt en mij met Jezus verenigt.”