Begin van de tijd tot aan Pasen.
Dagen van bezinning en bekering,
en ook van boetvaardigheid en versobering.
De as en het askruisje drukken het allemaal uit.
We vragen God
om ons te reinigen en te vernieuwen.
Daarbij kijken we naar onszelf.
Wat is in jouw eigen ogen
niet zo zuiver aan jezelf?
En wat is verouderd patroon
van denken en doen?
Wat zou wel vernieuwd mogen worden?
We vragen wat van God.
We vragen ook wat van onszelf
deze veertigdagen.
Dat we extra werk maken van
gebed, vasten en goede daden.
En zo gedisciplineerd gaan werken
aan de drie fundamentele relaties van ons leven:
aan de relatie met God, (gebed),
aan de verbinding met andere mensen
én de schepping, (goede werken van liefde en duurzaamheid),
En aan de band met onszelf (vasten).
Deze ‘to do list’ van bidden, geven en vasten
gaat in tegen onze krachtige drang
naar verstrooiing,
naar hebben,
en naar innemen.
Het is echt afzien.
Maar je zult zien,
dat je groeit in menszijn.
Je komt tot leven,
als je afleert
om te wórden geleefd.
Je wordt zuiver en nieuw.
En je zult merken
dat je er God voor kan bedanken.
Dat God destemeer blijkt te kunnen voorzien waar jij durft afzien.
Goede veertigdagentijd!
pastoor Paul Daggenvoorde
.jpg)
.jpg)
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog