Op woensdag aan het begin van de voorbereidingstijd op Pasen krijgen we een kruisje van as op ons voorhoofd. Teken van serieuze bezinning.
Welk leven gaat kapot door hoe wij, waaronder ikzelf, ons gedragen?
En hoe dragen we bij aan het leven van anderen en van onszelf?
In de bijbel strooit wie opnieuw wil beginnen as op zijn hoofd. En tijdelijk draagt hij geen fijne kleding, maar een jute zak.
Vandaar de uitdrukking: 'in zak en as zitten'. Kiezen voor afsterven dus; om ons leven vruchtbaar te maken.
In het evangelie van Aswoensdag spoort Jezus ons aan meer te bidden, echt te vasten, en ruimhartiger aalmoezen te geven. Bidden is omgang met God. Vasten gaat over zelfbeheersing. En een aalmoes is voor een ander.
Zie hier drie wezenlijke domeinen van ons bestaan. Leven met God, met elkaar en met onszelf.
Jezus zegt dat we vruchtbaar werk maken van vernieuwing, als we afzien van zie-mij-eens. En meer in het verborgene leven dan voor de bühne. Zonder bijbedoelingen dus.
Sober en zuiver in contact met God, met onszelf en anderen. En minder belastend ook voor de schepping.
Hoe richt u de komende periode in?
Paul Daggenvoorde, pastoor
Lees ook: Veertigdagentijd vraagt voorbereiding
.jpg)
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog