Barmhartig nabij: ‘Verloren en teruggevonden, dood en leven’
(bij Lucas 15, 1-3,11-32)
(bij Lucas 15, 1-3,11-32)
De vele gelijkenissen waarin Jezus verhaalt mogen ons aanzetten tot nadenken. In de beelden die wij hierin zien en ervaren worden wij uitgenodigd in en met de vraag: ‘Hoe gaan wij met elkaar om in en op onze levensweg, die - als het goed is - een weg ten leven is?’
Wij mogen kiezen en hierin keuzes maken.
Kiezen wij voor overvloed, ons eigen deel, ons eigen ik, of voor het gedeelde leven dat niet ik-gericht is? Degene, zo zegt het verhaal, die voor zichzelf kiest, komt tot de bittere waarheid dat het geen goede keuze was. Hij denkt na, maakt een omkeer omdat diep in zijn hart weet dat er vergeving is.
Kiezen wij voor overvloed, ons eigen deel, ons eigen ik, of voor het gedeelde leven dat niet ik-gericht is? Degene, zo zegt het verhaal, die voor zichzelf kiest, komt tot de bittere waarheid dat het geen goede keuze was. Hij denkt na, maakt een omkeer omdat diep in zijn hart weet dat er vergeving is.
Er is er een die niet oordeelt, niet veroordeelt.
Er is er een bij wie je ondanks alles weer thuis mag komen. Ook voor hem mag in dat thuiskomen het leven weer een feest worden.
Er is er een bij wie je ondanks alles weer thuis mag komen. Ook voor hem mag in dat thuiskomen het leven weer een feest worden.
Degene die thuisbleef ervaart dit niet zo. Maar voor hem die thuisbleef wás het leven al een feest. Hij mocht al delen in de rijkdom, in alles wat het leven zo mooi maakt. Hij liep niet verloren. Hij zat niet op een dood spoor omdat hij koos voor het gedeelde leven.
Ik wens ons ondanks alle beelden die wij nu zien en ervaren, beelden waarvoor geen woorden zijn, een Nieuw, gedeeld leven toe.
Vrede en alle goeds in een liefdevolle barmhartigheid.
Willy Rekveld, parochievicaris
Willy Rekveld, parochievicaris
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog