We zitten midden in de 40-dagen-tijd, naar de parallel van de periode dat Jezus in de woestijn zich voorbereidde op zijn taak in de wereld. Hij wist niet wat hem te wachten zou staan. Waarschijnlijk had hij er wel een vaag vermoeden van.
Wíj maken nu ook een bijzondere tijd door; verbijsterend bijzonder. Want we weten niet wat ons boven het hoofd hangt. Al laten de beelden uit China en Italië tipjes oplichten van een ondoorzichtige sluier.
Elke dag is er weer een ander besluit dat genomen moet worden. Heel logisch. Maar stap voor stap komen we ieder voor zich in een steeds kleiner worden de wereld terecht. Ieder is steeds meer op zichzelf aan gewezen.
Je zou bijna mensenschuw worden, want elk ander mans is blijkbaar een potentieel gevaar; zo lijkt het wel. Geen knuffel meer, geen hand, afstand van 2 meter. Heel logisch. Maar waar blijft dan je menselijkheid, onderling contact? Afscheid nemen van een gestorven mens, die ons zo lief is. Helemaal zonder ritueel, met niemand erbij???!
Je kan er helemaal stil van vallen, zo stil als op de terrassen aan de Oude Markt.
Maar de schapen in de wei dartelen gewoon door alsof er niks aan de hand is. En er spelen opvallend veel kinderen buiten: op het klimrek, in de zandbak, met hun rolschaatsen aan op het gladde fietspad. Want 24 uur in huis blijven, dat houdt niemand dagenlang vol.
Het brengt me op de andere kant van deze “woestijn-aan-contact”. We worden met de neus gedrukt op al onze ver-weg-bewegingen, op alles wat meer buiten onszelf staat, dat nu niet kan. Blijkbaar moeten we het nu veel dichterbij zoeken:
- dicht bij mezelf (wat zou ik in mijn vrije uurtje willen: even in de zon zitten, of breien?)
- dichter bij anderen (een boodschap doen, een telefoontje, een kaartje)
- en mogelijk brengt me dat ook dichter bij God (tijd om te mijmeren, om te bidden, om te lezen en dat te laten bezinken).
- Niet samen naar de kerk, maar met elkaar afspreken om ieder thuis Bijbel te lezen en te bidden.
- Geen terrasje pakken, maar bij de buren even koffie of thee drinken als moment van contact.
- Geen uitstapje maken, maar buiten op balkon of in de achtertuin gaan zitten en bewust kijken hoe de bloesems uitkomen.
Carla Berbée, pastoraal werkster, 17 maart 2020
Lees hier de Nieuwsbrief van het pastoraal team inzake corona
.jpg)
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog