Het programma Mindfuck zit vol illusies. Voor je ogen gebeuren er dingen die echt niet kunnen. Je zintuigen bedriegen je waar je bij staat, zelfs al neem je je nog zo goed voor dat jij niet in de maling genomen gaat worden! Zo goed als iedereen die aan het programma deelneemt reageert met: ‘Huh, hoe dan?’
We gaan de Paastijd in. Zeven zondagen waarop we over de opstanding horen. We lezen over de verrijzenis van Jezus. Voor sommigen die er niet bij waren toen Jezus verscheen aan de leerlingen, Thomas, de Emmausgangers, moet het een soort geestverwarring, mindfuck zijn geweest.
Ze dachten, toen ze erover hoorden: 'Huh, hoe dan? Dat kan toch helemaal niet.’
Jezus, aan het kruis, gestorven en dan nu opgestaan? Hoe dan?
Het was voor hen niet te geloven en ze verklaarden hen die het wel geloofden min of meer voor gek.
Jezus geeft Thomas en de Emmausgangers de verrijzeniservaring van de andere leerlingen. Ze maken het mee. Thomas ziet de wonden en raakt ze aan. De andere twee leerlingen herkennen Hem in het delen van het brood. Niet dat ze het uit kunnen leggen of snappen. Ze ervaren wél heel intens dat Jezus in hun midden is, in de wonden en in het delen.
Verrijzenis? Huh, hoe dan?
Velen van ons reageren net zo.
Zou het kunnen zijn dat wij nu precies dáár kunnen ervaren wat verrijzen is waar wonden zijn, mensen teneergeslagen, afgeschreven. In het zien van de ander en het delen van wat er is aan pijn en verdriet - kan daar oplichten waar licht is? Al is het maar een puntje aan de horizon?
Dat gebeurt wat we zelf niet hadden kunnen bedenken of durven hopen, is dat niet Pasen?
Misschien dat u in deze Paastijd ontdekt hoe vaak u in uw leven zegt: Hoe dan?
Hoe heb ik het doorstaan en hoe kan het zich toch ten goede hebben gekeerd?
Ik wens u vele ‘Hoe dan' momenten toe.
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog