Eén november, het hoogfeest van Allerheiligen, was ik met pelgrims, ook zelf als pelgrim in Kevelear voor de afsluiting van het bedevaartjaar. Mgr. Harrie Smeets, de bisschop van Roermond was de celebrant. In zijn preek memoreerde de bisschop dat de grote deuren als teken van het einde van het pelgrimsjaar zouden sluiten, maar dat God nooit de deur sluit voor mensen.
God opent zijn hart voor ons, als wij ons hart openstellen voor elkaar. Verbindend naar elkaar als Gods volk onderweg. Verbindend zijn over grenzen heen: dat mochten wij de volgende dag vieren en gedenken op Allerzielen. Wij noemden ze bij name, onze dierbaren, meedragend in ons hart. Zij die ons naar dat Nieuwe Leven zijn voor gegaan. Het Leven in Gods Liefde en Licht.
In de laatste maanden van het jaar 2019 ervaren we dat de dagen korter worden. Donker en soms guur weer geven aan dat het einde nadert. Ook de lezingen in de liturgie verhalen ons dit. Over een aantal weken begint weer de Advent, de tijd van wachten en verwachten. We zingen het weer uit: "Laat komen Hij die komen zal, verlangend zien wij naar Hem uit".
Dat ons verlangen, ons uitzien naar Hem die komen zal, vervuld zal worden in Emmanuel, God met ons. Dat wij ons hart openen om Hem te ontvangen, Gods Zoon, die mens werd als wij. Zo opent God zijn hart voor ons in een allesomvattende Liefde.
Ik wens ons allen een goede voorbereiding toe.
Willy Rekveld, parochievicaris
.jpg)
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog