‘Wat denkt u van het volgende? Iemand had twee zonen. Hij zei tegen de een: ‘Jongen, ga vandaag in de wijngaard aan het werk.’ De zoon antwoordde: ‘Ik wil niet,’ maar later bedacht hij zich en ging alsnog. Tegen de ander zei de man precies hetzelfde. Die antwoordde: ‘Ja, vader,’ maar ging niet.
Wie van de twee heeft nu de wil van zijn vader gedaan?’
Beste lezer, dit is niet mijn verhaal. Jezus vertelde het ooit, lang geleden. Toch is het verhaal nog steeds relevant.
Ik zou mogen hopen, dat jongeren, die momenteel de belangrijkste bron van besmetting vormen, op die eerste zoon lijken.
Er wordt nogal wat verlangd van jongeren. Ga je net studeren, wil je nieuwe mensen leren kennen, thuis raken in een nieuwe stad, ben je in de bloei van je leven en wil je lekker feesten, en dan wordt dat alles aan banden gelegd! Dat is niet leuk! Toch moet het! Want de gevolgen zijn groot. Je wilt niet dat ouderen en kwetsbare mensen geraakt worden als in het voorjaar. Moet de boel op slot, dan gaan bedrijven failliet en verliezen nog meer mensen hun werk.
Als iets duidelijk wordt in deze tijd, dan is het wel, dat we allemaal afhankelijk zijn van elkaar. Wat je doet of niet doet, heeft gevolgen voor anderen. In ‘ouderwets’ christelijke zin worden er nu offers gevraagd. Van ieder van ons wordt zelfbeheersing en discipline gevraagd omwille van het grotere goed, de gezondheid en het welzijn van allen. Hoe meer ieder zijn of haar best doet, hoe sneller we uit de crisis komen.
Ook al heb je dus eerder gezegd: ‘Ik wil niet’, misschien bedenk jij je nog?
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog