We hebben in de Goede Week het lijden, sterven én verrijzen van Jezus Christus mee mogen beleven. En vooral met Pasen de vreugde en het plezier van wat het leven ons geeft. En dat is ook een gezellig paasontbijt in de familiekring of een brunch met vrienden. Of een mooie wandeling door het Aamsveen.
Vuur
En ’s avonds in ieder geval minstens één paasvuur. Want vuur is het symbool van reiniging, schoonmaak van alles waar geen plek meer voor is, of waar je van af wilt. Vroeger werd op de boer gewoon alle huisvuil verbrand. Was je er meteen van af.
Pinksteren
Vuur is ook wat ons verbindt met het volgende feest: Pinksteren. Daar is niet de reinigende kant van vuur belangrijk, maar een andere betekenis: vuur dat aanstekelijk werkt en je enthousiast maakt voor de weg die God met ons wil gaan en die hij in Jezus aan ons heeft willen laten zien. En niet alleen door Jezus. Zijn levensweg heeft nadien zoveel mensen in vuur en vlam gezet, tot op de dag van vandaag.
Verbinding
Waar met Pasen ons geloof in de Verrijzenis is geboren, is Pinksteren het feest geworden van de geloofsgemeenschap. Hier hebben mensen ontdekt dat zij niet alleen staan, teruggeworpen op zichzelf. Zeker in onze tijd zijn er wel meer mensen die zoeken naar zin en verbinding. Zeker als ze dat van thuis uit niet hebben meegekregen. Als ze Jezus leren kennen of in de bijbel gaan lezen, is dat vaak toch een eenzame weg. Het kan een ontdekking zijn dat er meer mensen op deze manier zoeken, dat er meer mensen zijn die in hun eigen leven willen uitvinden hoe zij God kunnen opsporen.
Op weg met elkaar
De kerk is dan een platform waar deze mensen elkaar tegen kunnen komen. En ik zou ons toewensen dat we ook hierin naar elkaar omkijken. Elk jaar worden volwassenen gedoopt en daarmee opgenomen in de katholieke kerk. Voor de persoon zelf vaak een hele stap. De kerkgangers, die dan aanwezig zijn, ervaren zo’n doop ook als een steuntje in de rug. En dat maakt ook hen weer enthousiast. Blijven we op weg met elkaar, het spoor zoekend naar waar Jezus in onze geloofsgemeenschappen te vinden is. Soms even voelbaar, tastbaar. Maar steeds op zijn aanwezigheid vertrouwend.
Carla Berbée, pastoraal werker
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog