Stress! Sinterklaasstress! Cadeautjes besteld via een webshop, maar het is er nog niet!
Ik rijd op de snelweg. Volgens mij de maximumsnelheid. Ik word aan alle kanten voorbij gereden… Sommige auto’s gaan zelfs slalommend door het verkeer heen! De kassa. Weer de verkeerde rij gekozen! Er ontstaat trouwens wel een onverwacht leuk gesprek in de rij!
Wij zijn tegenwoordig niet zo goed meer in wachten. Ik herinner mij de oude rijen voor de winkels in Oost Duitsland. Dat was soms uren wachten en dan moest je maar hopen dat er nog iets in de
schappen lag. Maar wat het ook was, het was goed. Dan was je al blij.
Toch zit er in wachten iets moois! Als je je ongeduld weet af te leggen, kan wachten spannend zijn.
Wachten kan verwachten worden. Dat je echt naar iets uitziet! De voorpret voor een feest, de Adventstijd voor Kerstmis; persoonlijk vind ik wachten, verwachten, uitzien naar, altijd fijner, mooier en
prettiger dan het feest zelf. Wie niets meer te verwachten heeft van het leven, heeft zijn leven geleefd. De zin is dan weg.
Afgelopen week las ik iets van een theologe, die de zin van het leven vond in het vertragen. Waar zij rust nam maakte zij zich los van het drukke programma van haar leven, het carrière maken, het halen van deadlines. Het vertragen van het leven bracht ruimte, waarin onverwachte dingen konden gebeuren.
Ze kreeg oog voor waar zij anders aan voorbij liep. Ze leerde wachten op wat komt.
Soms van een kind dat beschutting bij haar zocht en dat haar overlaadde met zijn liefde.
Soms van een dakloze, die blij kon zijn met iets heel kleins.
Er mocht van buiten ingebroken worden op haar leven.
Dat doet God ook met Kerstmis. Een kind breekt in en maakt alles anders. Daarop wachten en naar uitzien is de moeite waard.
Heerlijk dat wachten!
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog