"Mijn woorden zullen niet voorbijgaan" (Marcus 13,24-32)
Aan het einde van het kerkelijk jaar klinken de woorden van het evangelie in onze oren misschien wat somber.
De woorden die Jezus spreekt duiden erop, dat we waakzaam moeten zijn, maar ook mogen uitzien naar toekomst. Jezus die de gelijkenis maakt van al wat geschapen is, naar al wat groeit en bloeit. Naar al wat leeft. Waakzaam op het leven. Meer dan ooit is dat aan de orde.
Het topoverleg over het klimaat en de oproep van Paus Franciscus in zijn schrijven ‘Laudato Si’ zijn voorbeelden van wat het Evangelie ons voorhoudt. Met andere woorden: Hebben wij en zij die na ons het levenslicht mogen zien, nog toekomst? Geven wij hun toekomst? Virussen, stikstof, wateroverlast en de verandering daardoor in de natuur zijn de tekenen van onze tijd.
De tijd die komen gaat, de Advent, roept op tot omkeer. Met die omkeer maken wij ons bewust van nieuw leven. Leven dat ons toekomst wil geven.
Het spreekwoord: ‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf’ is hierin van toepassing. Het begint bij u, jullie, bij mijzelf. Dat wij elkaar tekenen van hoop en vertrouwen laten zien in Hem die ons oproept tot bewustwording en waakzaamheid, tot leven. Ik wens u Vrede en alle goeds.
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog