Zeven lichten van dankbaarheid
In de oecumenische viering van Oudjaar in de Ontmoetingskerk in Enschede staken parochianen en gemeenteleden zeven lichten aan. Het waren zeven lichten van dankbaarheid. De ervaringen waren heel verschillend. Soms heel persoonlijk. Een ziekte die voor een deel is overwonnen. De aandacht die iemand daarbij kreeg. Maar ook de dankbaarheid om de inbreng van de Maronieten, die voor het eerst hebben meegevierd in de Vredesdienst in september en de geslaagde actie voor warme slaapzak-jassen voor mensen, die geen dak boven hun hoofd hebben.
We lazen daarbij het evangelie (Lucas 12,35) van de dief in de nacht. Dieven kondigen hun komst niet aan. Onverwachts duiken ze op. Zorg dus dat je niet wordt verrast. Een oproep tot aandachtig leven.
Evangelisch leven
Evangelisch leven is aandachtig leven. Mindfulness – een moderne methode om aandachtig te leven - komt daar dichtbij. Maar evangelisch leven is toch meer dan dat.
Evangelisch leven is leven met een eigen oriëntatie. Het is leven in de wetenschap, dat niets vanzelfsprekend is. Dat alles uiteindelijk een gave Gods is.
Evangelisch leven is leven voor het aangezicht van God – je realiseren, dat Hij erbij is in jouw leven - en dat maakt je leven anders.
Iedereen gelijk
Hoe anders? In Lucas 12,35 staat een vreemde zin. De Heer des huizes komt thuis van een bruiloft. Je zou verwachten dat als hij thuis komt de knechten klaar staan om de deur open te doen, de sloffen aan te reiken, de Heer wellicht zijn pyjama in helpen of hem nog een slaapmutsje inschenken. Maar het omgekeerde gebeurt. Het is de Heer die de knechten bedient.
Misschien is dit een verwijzing naar het feest van de Saturnalia, dat in de Romeinse tijd rond onze Kersttijd in het jaar gevierd werd, waarin net als bij ons bij het Carnaval, de maatschappelijke orde voor even op de kop werd gezet. Meesters en slaven waren voor even gelijk. Maar dat was maar voor even.
In het Koninkrijk Gods – waar Jezus van vertelt - zal dat niet voor even zijn: geen man, geen vrouw, geen jood, of Griek, geen slaaf of vrije zal er meer zijn, zo zegt Paulus. Dat is het visioen voor de toekomst. Iedereen gelijk. Allen kinderen van God.
Gods belofte
Het deed mij aan het einde van het jaar verlangen naar een wereld, waarin steeds meer van Gods belofte doorklinkt. Want je kunt cynisch worden in onze wereld. Het lijkt steeds meer te gaan om geld en macht en seks. Democratieën worden uitgehold, mannetjesputters komen aan de macht, de waarheid lijkt er steeds minder toe te doen en we hollen met z’n allen op een ecologische ramp af. Maar is het dan juist nu niet nodig om de lampen brandend te houden?
Er is zoveel moois in de wereld en er gebeuren ook zoveel goede dingen tussen mensen. We mochten er in de Oudjaarsviering van horen. Zoveel om dankbaar voor te zijn. Dat licht moeten we vasthouden en meenemen het nieuwe jaar in. Daar kijken mensen naar uit. Daar leven we van: de boodschap dat de goede God zich liefdevol om zijn mensen bekommert.
Ik wens u namens het pastoraal team van harte vrede en alle goeds voor het nieuwe jaar!
Pastoraal werker Frank de Heus
.jpg)
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog