Advent
De december- en eindejaarsdrukte staat in schril contrast met de aandachtige stilte waarmee het kerkelijk jaar de komende weken begint. Ter voorbereiding op kerstmis bedoelt de Advent het verlangen van de ziel te wekken. Verlangen heeft te maken met jezelf langer maken. Reikhalzend rekken, zoals een kind doet wanneer het wil zien of Sinterklaas er al aankomt. Of zoals geliefden doen die naar elkaar uitzien op Schiphol.
Om op je tenen iemand beter te kunnen zien, moet je jouw rugzak misschien even op de grond zetten. Verlangen vraagt lenig- en ledigheid. Bedrukt en beladen kunnen we ons niet verlengen.
Volgens kerkvader Augustinus blijft ons hart onrustig tot het rust vindt bij God. Onze zielen hunkeren en dorsten naar liefde die echt is en blijvend. Advent helpt ons dat verlangen te wekken en te verdiepen. Elk jaar krijgen we de kans om ons hele wezen opnieuw te richten naar God. Hij weet wat wij nodig hebben. Hij ziet als geen ander wat de wereld nodig heeft.
Zien we hem aankomen in Christus? De pasgeboren Jezus? Te midden van de kleinen? Maria hulde zich in stilte en wachtte de vervulling van de belofte van Gods engel af. Zij is een inspirerend voorbeeld van hoe wij ons in deze tijd kunnen openstellen voor de aanwezigheid van Christus. Vol zijn van verwachting. In de stilte, met open ogen, hart en handen; gereed om te ontvangen.
Gezegende advent gewenst,
pastoor Daggenvoorde
.jpg)
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog