COMMISSIE R.K. BEGRAAFPLAATS GLANERBRUG

Contact:
Bultsbosweg 1, 7532 BH  Enschede 
rkbegraafplaats-glanerbrug@mariavlucht.nl

Route (vanuit Enschede)
Op de Gronausestraat 4e straat links, de Kerkstraat in. Kerkstraat volgen en na de spoorwegovergang 1e  straat links, de Bultsbosweg in. Op de grote parkeerplaats kunt u gratis uw auto parkeren.

Een andere rechthebbende? Adreswijziging?
We vragen u na te gaan of u zelf of een ander familielid nog steeds de rechthebbende van een graf bent, of dat (bijvoorbeeld door een overlijden) iemand anders de rechthebbende is geworden.
Wijzigingen kunt u via mail doorgeven aan de begraafplaatsgroep. Ook kunt u als rechthebbende via mail eventuele verhuizingen of wijzigingen in uw telefoonnummer en mailadres doorgeven.

• Het emailadres is: rkbegraafplaats-glanerbrug@mariavlucht.nl . U kunt wijzigingen doorgeven via dit contactformulier.
• Schriftelijk kunt u wijzigingen sturen naar: Commissie rk Begraafplaats Glanerbrug, Bultsbosweg 1, 7532 BH Enschede

Plaatsen van een grafmonument, plaatsing van een urn of het verstrooien van as
Ook hiervoor kunt u contact opnemen met de beheerder via rkbegraafplaats-glanerbrug@mariavlucht.nl

B. Masselink, beheerder r.k.begraafplaats Glanerbrug

Hier vindt u het Huishoudelijk reglement begraafplaatsen Maria Vlucht
Hier vindt u het Begraafplaatsreglement voor Maria Vlucht
Voor algemene informatie en tarieven over onze begraafplaatsen klikt u hier.

De geschiedenis van onze begraafplaats in Glanerbrug                       

Een bezoek aan een begraafplaats is eigenlijk ook wandelen door de geschiedenis van een dorp of stad. De wandeling door de geschiedenis van onze begraafplaats begint bij het graf van Johanna, Johannes (“Bultsjan”) en Gerardus Krasschenberg. Dit drietal, twee broers en een zus, woont samen op de boerderij op het huidige Bultserve. De Krasschenbergs hebben eind 19e/begin 20e eeuw veel stukken grond aan de kerk geschonken waarop de kerk, het parochiehuis en de St.Gerardusschool zijn gebouwd. 

In 1903 vraagt de parochie aan het gemeentebestuur van Lonneker (waar Glanerbrug dan nog onder valt) om ook een eigen begraafplaats te mogen aanleggen. Tot dan worden de katholieke overledenen van Glanerbrug begraven op het kerkhof aan de Gronausestraat (vlak bij de MIRO) en dat is toch iedere keer weer een hele afstand die de rouwstoet dan moet afleggen. Het gemeentebestuur van Lonneker gaat op 20 juli 1903 akkoord met de aanleg van zo’n begraafplaats, maar stelt wel een hele duidelijke voorwaarde: 
“De begraafplaats moet door een muur, heining, rasterwerk of heg ter hoogte van ten minste twee meter worden afgesloten.” 

Op 10 augustus van datzelfde jaar wordt ten overstaan van de notaris de koopakte voor “een stuk heidegrond” van Johannes Krasschenberg opgemaakt. Voor de som van FL 300,= wordt de parochie eigenaar van het betreffende perceel. De koopakte wordt getekend door pastoor Meijer als voorzitter van het kerkbestuur en door Gerard Terhaar sive Droste (van het café aan de grens) als secretaris van het bestuur. Het bisdom gaat akkoord met zowel de aankoop van de grond alsook met de aanleg van de begraafplaats en dan kan het echte werk beginnen.
Voor FL 42,60  mag G. Nijland de grond geschikt gaan maken om als begraafplaats te dienen. Aannemer J. Boers mag voor FL 378,= de omheining maken en een bergplaats voor het gereedschap. Als dat allemaal klaar is, kan pastoor Meijer de begraafplaats inzegenen en op 5 november krijgt de eerste parochiaan op het nieuwe kerkhof aan de Kerkstraat haar laatste rustplaats. 
Naar verluidt hebben de Krasschenbergs het koopbedrag als gift aan de parochie geschonken, waardoor die dus in feite de grond voor niets in handen heeft gekregen. 
 

In 1932 wordt de fraaie toegangspoort naar de begraafplaats gebouwd. Aan weerszijden van de weg naar de laatste rustplaats staan hoge bomen die voor de nodige privacy en intimiteit zorgen. Helaas is de mooie oprijlaan in de loop der jaren verdwenen; de poort houdt daarentegen stand, nu al 90 jaar.

Het aantal begrafenissen is vooral in de afgelopen jaren drastisch afgenomen. Werden er rond 1960 jaarlijks nog tussen de 20 en 30 parochianen begraven, nu worden er niet veel meer dan enkele overledenen begraven. Daar staat tegenover dat er nu meer bijzettingen in de urnenmuur plaatsvinden en sinds 2017 ook uitstrooiingen, want crematies zijn anno 1903 door de katholieke kerk nog niet toegestaan. Tijden veranderen.
 

Een rondje op de begraafplaats

De Calvarieberg
Als u onze begraafplaats bezoekt, zou u eigenlijk direct bij de entree even moeten blijven staan en rondkijken. Een van de blikvangers is de zogenaamde Calvarieberg, de plek waar een aantal priesters en pastoors begraven liggen. Een van degenen die hier zijn laatste rustplaats heeft gevonden is pater Hendrik van der Vegt, die op tragische wijze in 1964 in het toenmalige Kongo werd vermoord.  De laatste geestelijke die op deze plek werd begraven is pastor Gerard Alink die veel voor onze begraafplaats heeft betekend.
 

De urnenmuur
Aan de noord- en westkant wordt de begraafplaats afgeschermd door een urnenmuur waar nabestaanden de urn kunnen plaatsen. Deze muur is mede mogelijk gemaakt door een royale gift van Jo Hendriks en is op 30 oktober 2005 ingezegend en in gebruik genomen. Jo Hendriks was parochiaan van onze geloofsgemeenschap en vele jaren de trouwe huisgenote van pastoor Egberts. Jo en “haar” pastoor hebben allebei hun laatste rustplaats bij de Calvarieberg. 
 
Mariakapelletje
Eveneens duidelijk zichtbaar is het kapelletje dat in opdracht van pastor Alink hier in 1998 is gebouwd (foto volgt). In het kapelletje zijn graflichten te koop, die u op het graf of bij de urnenmuur van uw dierbare kunt plaatsen. In de kapel heeft de pastor een plaquette laten aanbrengen met daarop de tekst van de Duitse theoloog (en slachtoffer van de nazi’s) Dietrich Bonhoeffer:

Door goede machten wonderbaar geborgen
wachten wij rustig, wat ons lot ook zij.
God is met ons in de avond en de morgen
en elke nieuwe dag is Hij nabij.

Strooiveld en monument voor ongedoopte kinderen

In hetzelfde jaar (1998) waarin het kapelletje werd gebouwd, werd ook een urnenveld aangelegd en sinds 2017 is er een strooiveldje waar nabestaanden de as van hun dierbare kunnen verstrooien. 
Ten slotte is ook het monument voor het ongedoopte kind dat in 2003 ingezegend werd, een plek om bij stil te staan.
 
Behalve deze indrukwekkende plekken is onze begraafplaats natuurlijk de plek waar u uw dierbaren eer kunt blijven bewijzen, waar u een kaarsje kunt opsteken en waar u zich kunt overgeven aan mooie herinneringen. Vooral dat laatste is u van harte gegund bij een bezoek aan de r.k. begraafplaats aan de Kerkstraat in Glanerbrug.

Onderhoud begraafplaats en gedragsregels

Als u op een dinsdag onze begraafplaats bezoekt, dan ziet u daar een ploegje vrijwilligers aan het werk. Ze schoffelen en harken het onkruid weg, maken de kapel schoon, houden zich bezig met snoeiwerk, maaien het grasveld of verzorgen graven. Dat alles gebeurt door twee ploegen van in totaal zo’n 15 vrijwilligers: een ochtendploeg en een middagploeg.

Mocht de zorg voor het grafmonument u te zwaar worden, dan zijn de vrijwilligers bereid om ook het graf van uw dierbare te verzorgen. Dat betekent het bijhouden van eventuele beplanting, het schoonmaken van de deksteen en de kopsteen, het bijwerken van opschriften, maar ook af en toe een bloemetje op het graf zetten. Dat alles verzorgen de vrijwilligers van de begraafplaatsgroep met liefde en tegen vergoeding voor u. Over de kosten en aard van werkzaamheden kunt u overleg plegen met de beheerder van de begraafplaats die in de regel op dinsdagmiddag aanwezig is. Als u hem niet treft, of u komt op een andere dag, dan kunt u uiteraard ook via mail informatie inwinnen.

Gedragsregels 
Wat wij van alle nabestaanden vragen is om oude bloemstukken te verwijderen. Het is geen gezicht als een mooi opgemaakt kerststuk er in februari compleet verpieterd bij ligt. Wilt u na verloop van tijd verlepte bloemen of bloemstukken in de daarvoor bestemde bakken/containers gooien? Er zijn zowel in de kapel alsook bij de ingang aparte bakken waar het plastic afval (kaarsenhouders, inpakpapier ed) in kan. 
En…een begraafplaats is een plek waar mensen soms hun verdriet tonen. Wij verzoeken alle bezoekers van onze begraafplaats dan ook zich respectvol te gedragen. Voor kleine kinderen geldt: een begraafplaats is geen speeltuin waar je mag schreeuwen, rennen en joelen, maar het is en blijft vooral een plaats om even stil te worden. 
Uiteraard hebben alle bezoekers hun hond aan de lijn. Dat spreekt vanzelf. Toch?

Alle vrijwilligers zijn u dankbaar als u zich aan deze regels houdt en samen zorgen we er voor dat onze begraafplaats een mooie plek blijft om dierbaren te herdenken.