Blogs
Zomerstage in Enschede e.o.
Afgelopen drie weken heeft priesterstudent Paulus Tilma in ons werkgebied RK Zuid Oost Twente zijn zomerstage gedaan. In bijgaand artikel vertelt hij hoe hij zijn stage beleefd heeft. 


Afgelopen zomer heb ik als priesterstudent drie weken in de parochies van Zuidoost Twente stage gelopen. Wellicht heb ik u in die weken kunnen begroeten of hebt u mij bij een van de vieringen gezien. Graag deel ik hieronder met u wat ik deze weken heb gedaan en beleefd.

Tijdens deze drie weken heb ik gelogeerd bij pastoor Monninkhof aan de Oude Markt in Enschede. Daardoor heb ik het leven als pastoor van dichtbij kunnen meemaken. Ik ben veel met pastoor Monninkhof op pad geweest. Verder was het parochiecentrum in Enschede mijn werkplek. Daar kon ik me bezig houden met verschillende opdrachten die mij werden toevertrouwd. Met mijn laptopje kon ik daar werken aan het maken van bijvoorbeeld een Engels huwelijksboekje,  het voorbereiden van verschillende getuigenissen en contacten leggen met verschillende parochianen. 

Ook was dat parochiecentrum het begin van de vele autoritjes die ik heb mogen maken naar de verschillende locaties. Ik ben bij veel vieringen geweest in verschillende kerken. Daarin heb ik vaak een getuigenis gegeven of heb als cantor de samenzang voor mijn rekening genomen. Al deze vieringen hebben mij erg geïnspireerd. Ik vond het mooi dat op al die verschillende plekken verschillende mensen, met ieder een eigen verhaal, bij elkaar komen om hun geloof te vieren en een gemeenschap rond het altaar te vormen. 

Tenslotte ben ik bij verschillende mensen thuis geweest. Ik heb de eer mogen hebben om naar veel levensverhalen te luisteren. U mag van mij weten: priesters zijn er niet alleen om parochianen te inspireren, maar de parochianen inspireren ook de priesters met hun inzet, toewijding en liefde voor de naaste en de geloofsgemeenschap. En die inspiratie heb ik ook mogen ontvangen. Voor mij is het een extra motivatie om door te gaan met de studie. 

Al met al kijk ik met grote tevredenheid terug op de zomer waarin ik het prachtige Twente heb leren kennen. Bedankt aan u allemaal!

Paulus Tilma



Reacties (0)
Lees verder »
Een goede zomer gewenst!
'Flow is dat je besluit om te stoppen met vechten”, zo lees ik in de krant. 
In het artikel wordt beschreven hoe mensen in een jaar tijd proberen om gelukkiger te worden. Dit doen zij door zichzelf beter te leren kennen. 


Hierdoor krijgen ze beter vat op hun mogelijkheden en grenzen. Dit helpt hen om zichzelf te accepteren zoals ze zijn. Dit maakt dat er een last van hun schouders valt. Ze voelen zichzelf beter en het contact met hun omgeving verloopt een stuk soepeler. 

Hierin herken ik wel iets van mezelf. In de afgelopen tijd heb ik mezelf beter leren kennen. Naar mijn gevoel is er in mijn leven meer rust gekomen (berusting misschien wel). Van anderen hoor ik, dat ik meer open ben geworden. 

Vanuit gelovig perspectief zouden we kunnen stellen: God heeft ons gemaakt zoals we zijn. Je mag zijn, wie je bent. Met je gaven en talenten, maar ook met wat je niet kunt. Zelf heb ik geen timmermansoog. Dus gaan mijn lekke banden altijd naar de fietsenmaker. Dit neemt niet weg, dat het goed is om op zoek te gaan naar wat je wel goed kunt, want anders blijven je gaven en talenten verborgen schatten. 
Het is als met een bloem in de lente: de bladeren mogen ontluiken, de plant mag tot bloei komen. Maar een madeliefje hoeft geen roos te worden, en omgekeerd. Neem jezelf zoals je bent, dank Onze Lieve Heer hiervoor. Dan maak je het jezelf een stuk makkelijker. En wordt jouw contact met anderen – voor hen en voor jou – heel wat aangenamer. 

Nog even terug naar het krantenartikel. Het woord flow betekent 'stroom”, zo lees ik. Flow verwijst naar water. Water biedt geen weerstand, het heeft geen vaste vorm, het vecht nooit terug en toch maakt het de diepste kloven en gladde rotsen. Binnenkort breekt de vakantie weer aan. Wat ik ook aan u zou willen toewensen is, dat u heerlijk langs de waterkant mag zitten. Lekker de stilte opzoeken, aan een koele waterbeek. Alles van je af laten glijden en zo tot rust komen. Dat stromen van levend water ook u mogen herbronnen. Dat ook u flow mag ervaren en als herboren mag terugkomen. Een goede zomer gewenst!

Pastoor André Monninkhof



Reacties (0)
Lees verder »
Pasen van Thomas
Hoe vaak hebben we bij uitvaartdiensten, maar ook bij andere gelegenheden, al de vraag gehoord van Thomas: 'Heer, wij weten niet waar Gij heengaat, hoe moeten wij dan de weg kennen ?' Zie Johannes 14, 1-6. 

Deze vraag van Thomas lijkt me zeer herkenbaar. Want weten wij de weg nog, in deze onzekere tijden? We zijn op zoek naar zin en betekenis, maar missen de oriëntatie. Deze onzekerheid horen we ook in het evangelie van 'Beloken Pasen” (Johannes 20, 19-31). De luiken zitten dicht. Angstvallig houden de leerlingen ramen en deuren gesloten, uit vrees dat hen iets zal overkomen. Toch komt Jezus bij hen binnen. Hij wenst hen de vrede. 

En Hij heeft ook een speciale uitnodiging. Hij moedigt Thomas, die maar niet kan geloven dat Hij verrezen is, aan: 'Steek uw hand uit, en leg die in mijn zijde, en wees niet langer ongelovig, maar gelovig”. Thomas neemt deze handreiking van de Heer aan. Het is het 'Pasen van Thomas”: hij overwint zijn angst, laat zich raken, en spreekt één van de eerste geloofsbelijdenissen: 'Mijn Heer en mijn God”. Let hier ook op het woord 'mijn”: dit duidt op een héél persoonlijke band met de Verrezen Christus. 

Thomas kwam van ver. Maar de ban is gebroken: in een mum van tijd maakt hij een heel proces door, dat hem van ‘angsthaas’ tot onverschrokken getuige maakt van het geloof in de Levende Heer. Het moet voor Thomas een bijzonder heftige ervaring zijn geweest, deze aanraking met Onze Lieve Heer, en de kracht die daar vanuit gaat. Toch gaat hij nu op weg, met de andere leerlingen, om het geloof te verkondigen aan wie hun hart hiervoor openen. Hierin staat hij niet alleen. Maar hij vertrouwt op de gave van de Geest, die ook hij heeft ontvangen. 

Vertrouwen op de Geest betekent, dat je risico’s neemt. Ook het risico, dat je iets kan overkomen. Maar het biedt ook de kans om op authentieke wijze bruggen te slaan, en dichter bij de ander, en ook bij God te komen. Dat dit ook ons Pasen mag zijn!
 
Pastoor André Monninkhof
Reacties (0)
Lees verder »
Liefde doet leven
Pasen, nieuw leven. Dit feest vieren wij in een wereld waarin veel onvrede is. 
Vragen rond de schepping: hoe gaan we met onze wereld om? Een indringende vraag hierin is: Hoe zal de toekomst zijn? 

Vragen over hetgeen dat ons raakt. De vluchtelingen, de vele brandhaarden door oorlog en geweld. Het eerlijk delen van het voedsel en de vragen rond een beter en schoner milieu. Om dichter bij huis te blijven de problemen in de zorg, in de landbouw en met name de veeteelt, enz. Ook in onze kerk kennen wij zorgen en delen wij die zorgen die ons raken. 

En ook al lijkt alles doods en voelen wij ons verlaten, Pasen wil ons zeggen: geen dood, alleen maar leven. Pasen wil ons zeggen: Jezus, Christus is verrezen, de dood heeft niet het laatste woord. De zware steen. van lijden en dood, is weggerold. Jezus leeft en wij leven met Hem. Er is zo nieuw leven, leven voor ons. Er is liefde, liefde voor ons. Jezus heeft ons lief, daarom mogen wij elkaar liefhebben. 

Pasen wil zeggen: niets kan ons scheiden van God, niets kan ons scheiden van Jezus Christus, niets kan ons scheiden van zijn liefde, ook de dood niet.
Pasen = Een teken van hoop = Een teken van liefde = Een teken van leven
 
ZALIG PASEN!

Pastor Willy Rekveld


Reacties (0)
Lees verder »
Tekens van hoop
In de teksten van komende zondag 2 april horen wij tekens van hoop. Zo spreekt de schrijver van de eerste lezing (uit de profeet Ezechiël) het volk van Israël nieuwe moed in. 
Het volk verblijft in ballingschap, in een ver en vreemd land. Ze zijn zwaar ontmoedigd, ze zijn als doden. Maar de profeet belooft hen nieuw leven: 'Mijn geest zal ik over u uitstorten en gij zult leven”.

In de tweede lezing (uit de brief aan de Romeinen) zien we hetzelfde beeld. 
Een zelfzuchtig leven leidt tot niets, zo merkt Paulus op. Dit kunnen we gemakkelijk herkennen: gaan voor eigen succes blijkt vaak een doodlopende weg te zijn. Maar – zo voegt Paulus eraan toe – ons bestaan als gelovigen wordt toch beheerst door de Geest? En is het niet de Geest van God, die niet alleen in ons woont, maar ons ook samenbrengt, opdat wij met vereende krachten zouden zoeken naar nieuwe wegen, die ons recht op ons doel doen afgaan: leven in Gods Geest? Over ‘teamspirit’ gesproken … Samen bereik je zoveel meer …

Het evangelie bereidt ons voor op Pasen. 
Jezus wekt zijn vriend Lazarus op uit de dood. Hiermee wil Hij ons laten zien, dat we lijden en sterven niet kunnen ontwijken. De weg van het Kruis zal Hij ook Zelf moeten gaan. Maar deze weg is niet zonder uitzicht, want liefde tot het uiterste en trouw tot in de dood blijken uiteindelijk sterker te zijn dan alle narigheid en ellende, waarvoor we kunnen komen te staan. In dit perspectief mag de opwekking van Lazarus – zijn naam betekent: 'God zal ons helpen” – ook voor ons een teken van hoop zijn, op weg naar Pasen.

Pastoor André Monninkhof
Reacties (0)
Lees verder »
Het jaar 2017 is op gang gekomen.
Niet dat er veel veranderd is ten opzichte van 2016. Er is nog steeds in ​de samenleving, in de wereld heel veel gaande. De verschrikkingen van geweld en haat, de gevolgen van natuurgeweld en rampen hebben ook nu om onze aandacht gevraagd en om een reactie. Het is ook dit jaar de vraag hoe wij reageren als mens en als geloofsgemeenschap op al deze gebeurtenissen. De wereld en al wat er gebeurt houdt immers niet op bij de kerkdeur. ​We geloven en vertrouwen dat onze houding er toe doet in deze tijd, dat we als kerkmensen iets te betekenen hebben.

Niet voor niets heeft paus Franciscus ​in 2016 aandacht gevraagd voor ​de werken van Barmhartigheid. ​Die werken zijn door de Vastenactie verwerkt in een kwartet voor kinderen. Voor vormelingen die het spel spelen, worden die wat vreemde woorden: 'werken van barmhartigheid' heel concreet en iets wat ook voor hen is weggelegd. Het gaat over: je inzetten voor mensen ver weg, iemand helpen een jas aantrekken, een baby de fles geven, thee inschenken, een nieuw kind mee laten doen. Onze houding naar zieken, vreemden, gevangenen, mensen die niet genoeg hebben om van te leven, laat iets zien van waar wij in geloven, zo hebben we het op de tieners proberen over te brengen.

Als parochie hebben we een taak en opdracht om het evangelie te leven, blijde boodschap te zijn. Dat doen we met vallen en opstaan. Juist daar waar het ons niet lukt kunnen we door de manier van met die situatie omgaan duidelijk maken wat evangelie betekent. ​Parochie zijn we samen, zoals velen het afgelopen jaar de schouders onder de parochie hebben gezet, zo hopen we ook dit kalenderjaar verder te gaan. ​Dat kan alleen als we kunnen blijven rekenen op uw meelevendheid en meedoen, uw betrokkenheid bij de geloofsgemeenschap. En niet op de laatste plaats ook aan uw deelname ​aan de actie kerkbalans.

Wij hopen van harte dat met uw bijdrage onze parochie iets betekenisvols kan blijven, zijn en worden. Dat we met uw bijdrage kerk ván mensen en mét mensen kunnen blijven en op een inspirerende manier de Boodschap van Jezus handen en voeten kunnen geven in onze parochie.

Pastor Margot Dijkman

Reacties (0)
Lees verder »