Als een graankorrel 
En Ik word van de aarde omhoog geheven (Johannes 12,32)

Uit de aarde omhoog geheven worden en mensen mijn deelgenoot laten worden. Dat is de kern van de weg is die Jezus ten einde toe is gegaan.

Jezus noemt dit ‘zijn als en graankorrel’. ‘Vallen in de aarde’. ‘Sterven en vruchtbaar zijn’. ‘Vrucht dragen’.
Hem volgen, dienstbaar zijn, jezelf kunnen wegcijferen.

Dit doet mij denken aan het lied van alle zaad. Wie als een God wil leven hier op aarde. De weg gaan. Zo genade vinden. Hart en ziel. Sterven om te leven. Levend brood. Het leven voor iedereen op aarde.  Zomaar wat woorden uit dit lied.

Het nodigt u, jullie en mij uit om die weg ten leven te gaan. Jezus ging die weg, de weg van alle aardse dingen. Hij wist dit leven met de hemel te verbinden. ‘Ik heb Hem verheerlijkt’, zegt de stem uit de hemel. En wij mogen, hoe gebroken en kwetsbaar ook, delen in dat leven.

Hij is het leven. Voor u, voor jullie en mij. Worden als dat levend Brood.
Dat mag de boodschap zijn van Pasen. Leven voor iedereen op aarde.

Willy Rekveld, parochievicaris

Wie als een god wil leven hier op aarde,
hij moet de weg van alle zaad
en zo vindt hij genade.

Hij gaat de weg van alle aardse dingen,
hij leeft het lot met hart en ziel 
van alle stervelingen.

Hij wordt aan zon en regen prijsgegeven,
het kleinste zaad in weer en wind
moet sterven om te leven.

De mensen moeten sterven voor elkander,
het kleinste zaad wordt levend brood,
zo voedt de één de ander.

En zo heeft onze God zich ook gedragen
en zo is Hij het leven zelf 
voor iedereen op aarde.