Rik Ledoux vertelt in de laatste nieuwsbrief aan de vormelingen en andere lezers wat je zoal kunt doen in de veertigdagentijd; of nog preciezer: wat je vooral kunt láten.
Wij zijn gericht en getraind in iets dóen, iets aanpakken. Misschien omdat we tegenwoordig gemeten worden naar prestaties, wat ik gedaan heb, wat ik bereik.
En dat is net als met bergbeklimmen: als je na veel geploeter eenmaal de top bereikt hebt, blijkt er tegenover je toch nog weer een andere top of een hogere berg. In de management taal: een nieuwe uitdaging! En die trekt dan zo aan je voeten dat je vergeet te gaan zitten op de berg waar je nu bent en te genieten: van het uitzicht, van het pad dat je hebt afgelegd, van je eigen kunnen. En je komt al helemaal niet meer toe aan de vraag: is die andere top beklimmen wel zo nodig? Is dit genoeg? En wat heeft deze klim me gebracht?
De jaren dat ik in de Alpen heb gewandeld kon ik intens genieten van het uitzicht. Ik heb er zo genoten dat ik kleine schilderijtjes in het veld ging maken. En de bloemenpracht! Fotograferen en bewonderen! Om stil van te worden…
Zo kan ook de veertigdagentijd uitpakken.
Om stil van te worden, je verbazen en verwonderen. Over wat anders zo gewoon lijkt…
Carla Berbée, pastoraal werkster
.jpg)
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog