Woensdag 5 januari 2022
Printversie: Nieuwsbrief pastoraal team 5 januari 2022

Vieringen tijdens de lockdown

Zondag 9 januari (Doop des Heren) 9.30 uur: Eucharistieviering vanuit de Pancratiuskerk te Haaksbergen. Voorgangers: P. Daggenvoorde en W. Rekveld. Koor: Pancratiuskoor.
Livestream of later bekijken via Kerkdienst Gemist Pancratius Haaksbergen.

 

 

Met het openen van de scholen, kunnen ook activiteiten met kinderen weer van start gaan. Daar zijn we blij mee, want ook wij zien, hoe kinderen te lijden hebben van de maatregelen. Dit betekent, dat de kindercatechese voor de Eerste Communie en het Vormsel weer worden opgepakt (bijeenkomsten en vieringen) en ook activiteiten in het kader van het jongerenpastoraat weer mogelijk zijn.

Voor volwassenen blijft alles nog zoals het is, dus geen openbare vieringen, geen koorrepetities, geen gezamenlijk koffie drinken, geen fysieke samenkomsten.

We volgen de maatregelen van de Rijksoverheid en zien daarom uit naar de volgende persconferentie in de hoop, dat de samenleving langzaam maar zeker weer meer open kan.

 

Met het stil leggen van vieringen, activiteiten en samenkomsten worden onze geloofsgemeenschappen zwaar geraakt. We willen zo graag, maar we mogen niet. We missen het onderlinge contact, de fijne en inspirerende ontmoetingen met elkaar. Natuurlijk, het is voor het grote doel – het terugbrengen van het aantal besmettingen en daarmee de druk op de zorg – maar het valt ons steeds zwaarder. Mist u het contact en wilt u uw verhaal kwijt schroom dan niet iemand van uw eigen pastoraatsgroep of bezoekersgroep te bellen. Een pastor bellen mag ook. Daar zijn we voor. De telefoonnummers van de leden van het pastoraal team vindt u, vind jij, onderaan deze brief.

 

Dat op oudejaarsavond twee jongeren uit Haaksbergen zijn getroffen door een ongeluk met een klaphamer raakt velen. Bram is overleden. Een andere jongen, Robin, is zwaargewond geraakt. Het is een drama voor de familie. Maar misschien ook voor andere jongeren. De jongerengroep M25 spreekt haar medeleven uit. Als jongerenwerker in de parochie, wil ik een luisterend oor zijn voor hen die dit nodig hebben. Mijn nummer staat onder aan deze nieuwsbrief. Bel mij gerust, als je daar behoefte aan hebt.

 

Opmerkelijk beeld uit zomaar de pastorale praktijk tussen kerst en de jaarwisseling: een door iemand zelf meegebracht plastic flaconnetje met wijwater, voor een zegening.

Ondanks de schijn van het tegendeel laat dat flaconnetje verrassend goed zien hoe God heilzaam is voor ons. Niet in aanzien en overmacht, maar in zorgvraag. 

Als mens werd God geboren in een stal; 

als Heer liet Hij zich vernederen en onschuldig ter dood brengen aan een kruis, 

als offer en voedsel is God voor ons aanwezig in het geconsacreerde brood, de h. Hostie. 

Het wijwater herinnert bij elke zegening aan de doop van Jezus en aan die van onszelf. 

Het doet aanvoelen dat het heilzamer is het leven meer te ondergaan, dan naar eigen hand te zetten. 

Dat flaconnetje was voor een zonnebrandcrème van Nivea. Een merknaam die imiddels ook een ezelsbruggetje is geworden voor goede communicatie: Niet Invullen Voor Een Ander. 

Dan verbrandt een relatie niet aan ons (voor)oordeel. En zijn wijzelf tot zegen, en vaak ook minder de minste dan we denken. 

Goede viering van de doop van de Heer!

P. Daggenvoorde, pastoor

 

Met welk sop ben je overgoten? Welke waarden heb je thuis meegekregen? En kun je daar nog steeds wat mee?
Of ben je ze kwijtgeraakt, want: “Ik ga het later heel anders doen!”. Heb je hierin wel iets te kiezen of ligt alles al van tevoren vast?
Soms zijn dit vragen waar een jonger mens een fris en zeker antwoord op weet. Maar iemand aan het eind van zijn leven, van de oudste generatie weet dat zo zeker niet, of: niet meer. Wat hebben je ouders van je verwacht, of je familie, je onderwijzer, je vrouw, je baas? En wat wil de jezelf eigenlijk? Welke kansen kreeg je, welke kansen greep je aan en welke liet je lopen?
Terugkijkend naar je leven kun je andere dingen ontrafelen. Is het soms helemaal niet zo duidelijk waar is het eigen keuze, eigen wil, of juist strak bepaald door anderen? En waar blijkt het juist gegeven door een ander, de Ander?
Is het sop waar je mee overgoten bent, echt zo bepalend geweest? Of heeft het je schoon gewassen, groeikansen gegeven. Ben je aan jezelf toegekomen of juist boven jezelf uitgestegen? Misschien mijmerend, in verwondering over deze kracht die je niet uit jezelf zou hebben? God weet …

 

Kanalen vieringen online