De kaarsenmaker
In mijn werk heb ik vaak verhalen verteld. Dit verhaal wil ik u niet onthouden.
Hoog in de bergen, in een schamele hut, leefde eens een kaarsenmaker. Zijn werk deed hij ’s nachts.
In het glanzende licht van de maan, maakte hij zijn kaarsen. Terwijl hij bezig was, scheen het licht en bracht hij het op wonderlijke wijze in het hart van elke kaars.
Overal waar hij kwam was hij welkom, want hij bracht een kaars mee, zette hem neer, stak hem aan, vertelde een verhaal en zong een vrolijk lied, waarna het huis zich vulde met het glanzende licht van de maan.
"Kaarsenmaker", riepen de mensen dan, "vertel ons dit geheim”, maar zijn geheim vertelde hij niet.
Op een dag stopte hij bij een deftig huis waarvan de luiken nog waren gesloten. “Ik heb welgeteld nog zeven kaarsen en bovendien trek in en stevig maal en een zacht bed”, dacht hij. Uit het huis klonk een vrouwenstem: “Ga weg”. Ik ben ziek, straks word jij ook ziek!”.
De kaarsenmaker bleef, stak een kaars aan, zong zijn lied en het werd licht. De kaarsenmaker bleef zeven kaarsen, zeven dagen en zeven nachten. De ziekte verdween, de vrouw bleef, alleen zijn geheim vertelde hij niet!!
Kort daarop werd ook de kaarsenmaker ziek. Toen is zij op zoek gegaan naar zijn laatste kaars. Ze stak hem aan, zong haar eigen lied en speelde met het licht.
Voor hij stierf zei hij zacht: “Jij, jij hebt, godzijdank, je eigen geheim gevonden”.
Ans te Lintelo, jongerencoördinator Zuidoost Twente
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog