Haast je niet


Haast je niet

Elk moment is een tikje God
je leeft van tel tot tel.
De tijd verglijdt, de tijd gaat vlot,
de tijd gaat supersnel!
Maar haast je niet, de tijd staat stil
precies daar waar jij bent,
daar ben je wie je wezen wil,
jezelf, in dat moment.
En wie jij bent gaat nooit voorbij,
je bent voor eeuwigheid.
Aan 't eind ben jij dezelfde jij,
maar enkel ... uit de tijd.


Wat zou het toch mooi zijn als we het gevoel van tijd, dat we in de vakantie meestal zo anders ervaren, zouden kunnen vasthouden als het gewone leven weer is begonnen. Met digitale agenda’s, meer nog dan met de papieren, lijken we de tijd in de hand te hebben, strak is alles vastgelegd. Piepjes waarschuwen ons voor een volgende afspraak of bezigheid. Is dat vooruitgang en kun je vakantiegevoel ook inplannen of is het veel meer zo dat we er door geleefd worden?

Kinderen en mensen met een beperking laten ons feilloos weten als we ons laten leven door onze agenda en haast hebben. Wanneer je iets even snel wil doen, verzetten ze zich met hand en tand en duurt alles veel langer. Tot frustratie van alle betrokkene. Onze eerste reactie zal zijn: die langzame kinderen ook altijd, als ze digitale spelletjes spelen kan het wel... of: wat een lastig mens.
Wat we dan over het hoofd zien is hoe we zelf bijdragen aan de situatie door onze houding. Even snel iets doen..., waar dat gebeurt gaan we vaak voorbij gaan aan het terechte verlangen van de ander om gezien en gehoord te worden en kunnen we verzet verwachten.

Onze agenda kan een handig hulpmiddel zijn om te achterhalen waar wij onze tijd en aandacht aan besteden. Hoeveel minuten per dag aan God? Aan onze naasten? Aan onszelf? Aan werk? Aan ontspanning? Zijn de vergoedingen schreef gegroeid of is het in balans?
Maar haast je niet, de tijd staat stil precies daar waar jij bent, daar ben je wie je wezen wil, jezelf, in dat moment.
We kunnen de tijd gebruiken waar we zijn om wat er is ten goede te houden of te keren. Als iets of iemand die kwetsbaar is in de verdrukking komt, dan is het, vertellen verhalen uit de Schrift (zoals van de kromgebogen vrouw) de hoogste tijd om te doen wat nodig is om ze vrij te maken en kans op leven te geven, ook al gaat het in tegen regels, gewoonten en gangbare meningen.

Iemand zei ooit dat onze aandacht het meest waardevolle is dat we kunnen geven.
Dat geldt voor elk moment, vakantie of niet. Waar we aandacht geven wordt voelbaar dat God in elk moment aanwezig is.

Pastor Margot Dijkman

 
 

Reacties

Er zijn nog geen reacties op deze blog


Reageer



Door op versturen te klikken gaat u akkoord met de verwerking van uw gegevens conform onze Privacyverklaring (AVG)


Activiteitenkalender

Volledige agenda klik hier

Recente columns

Blijf in mij
door
parochievicaris Willy Rekveld
De anderen
door
Dick Kohlwey

Bekijk meer columns

Like ons op Facebook

TOP