‘Laat de kinderen toch bij mij komen en houd ze niet tegen.’
Getekend: ‘Jezus van Nazareth’ (Marcus 10, 2-16).
Jezus had een voorliefde voor de kleine mens, voor kinderen, maar zeker ook voor iedere mens, die zich klein voelt, klein gehouden wordt en die van Hem weggehouden wordt. Jezus omarmt deze mensen en wil ze beschermen.
Jezus houdt ons ‘kleine’ mensen ten voorbeeld: ‘Wie het Koninkrijk Gods niet aanneemt als een kind, zal er zeker niet binnengaan’.
Bij doopvieringen zeg ik weleens, dat het mooi is, als je het kind in jezelf, je leven lang bij je kunt houden. Een beetje kind blijven kan nooit kwaad. De openheid en ontvankelijkheid van kinderen, hun nieuwsgierigheid, hun ‘nog alles kunnen worden’, hun onschuld en naïviteit, je zou er als volwassene jaloers op kunnen zijn. Zó open blijven staan naar de wereld, zal je veel brengen. Koester het, als je het bij jezelf herkent. Ga ernaar op zoek, als je het hebt verloren.
Dat opkomen voor de kleine mens, doet Jezus in het evangelie van zondag 3 oktober ook voor de vrouw.
Nog steeds, maar toen zeker, bevond die zich vaak in een hachelijke en kwetsbare positie. Als zij, als huisvrouw, destijds alleen maar het eten liet aanbranden, kon dat volgens een joodse uitleg van de Torah (rabbi Hillel), al reden zijn om haar weg te sturen en een scheidingsbrief mee te geven. Als Jezus derhalve zegt: ‘Wat God verbonden heeft, zal een mens niet scheiden’, dan zegt hij dat om de vrouw te beschermen. Die was destijds meestal van de man afhankelijk.
Een collega-pastor legde dat ooit nog anders uit bij een huwelijk, waar de ouders van beide kanten fel op tegen waren. ‘Wat God verbonden heeft…’ betekent ook, dat je niet mag stoken in een goed huwelijk. Zo nam mijn collega het destijds op voor het jonge stel, dat hun liefde moest bevechten op hun omgeving.
Dat is bevrijdend en zo is de uitspraak van Jezus, geloof ik, bedoeld.
Frank de Heus, pastoraal werker
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog