In mijn studietijd voor theologie had ik een docent, die elk college begon met een kort gebed:
‘Vader in de hemel, geef ons koele hoofden en warme harten om te zijn bij de dingen van Uw Koninkrijk. Amen.’
Dat was kort en krachtig.
Ik bid het zelf nog regelmatig en hoor dat mijn collega Paul Daggenvoorde bij bijeenkomsten ook af en toe doen. We zaten in dezelfde collegebanken.
Maar hoe zeer hebben we dat koele hoofd en dat warme hart in deze tijd nodig!
In mijn privésfeer wordt momenteel de ene na de andere afspraak afgezegd. De één heeft Corona. De ander snottert en heeft koorts. Een familiebijeenkomst is te groot. Dat kan echt niet in deze tijd.
Dat koele hoofd heb ik nu hard nodig! Steeds moet ik tegen mijzelf zeggen: ‘Het glas is niet half leeg, maar half vol’.
Blijf de mooie dingen zien. Want dat is de enige manier.
Ik kan wel zitten treuren om alles wat niet doorgaat, maar wat heb ik daaraan? En dus richt ik mij telkens weer op alles wat wel doorgaat. En ik moet zeggen: ‘Dat is nog heel wat’.
De afgelopen week zijn we begonnen met de Vormselvoorbereiding. We zaten met zeventig man, ouders en kinderen, voor een Startavond in de Sint Janskerk in Enschede Zuid. Ik vind het mooi dat zoveel kinderen en ouders toch weer meedoen.
Kinderen in de groepen 4 die ik vanwege de aanmelding voor de Eerste Communie bezoek zijn altijd enthousiast en zitten vol vragen.
Ik ontmoet mensen met mooie verhalen.
Met parochianen ontdekken we het getijdengebed. Dat doet wat met mensen! En ook al zingen we niet, iedereen kan meedoen.
Wandelen in de natuur blijft prachtig.
Er is tijd om een boek te lezen.
Ik wens ook u een koel hoofd en een warm hart toe.
Vrede en alle goeds!
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog