Leve het bijzonder onderwijs!
Afgelopen week werd in politiek Den Haag weer eens een ballon opgelaten. Naar aanleiding van vermeende misstanden op een Islamitische school in Amsterdam werd gesteld dat de tijd gekomen is om het bijzonder onderwijs af te schaffen. Het programma ‘Een Vandaag’ sprong er met een omvraag bovenop. Zestig procent van haar panel vindt, dat het onderwijs op religieuze grondslag moet worden afgeschaft. Men pleit voor neutraal onderwijs.
Alsof dat bestaat?! Blijkbaar horen Montessori, Dalton, Jenaplan, Vrije school of al die andere bijzondere vormen van onderwijs daar wel toe. Misschien vergis ik mij, maar volgens mij liggen daar ook visies en levensbeschouwingen aan ten grondslag?! Wordt de vroegere macht van de kerk vervangen door de dictatuur van de seculieren, die alles wat anders is uit wil vlakken? Vooralsnog wordt er met een kanon op een mug geschoten.
In deze tijd van het jaar, waarin we gedenken en de vrijheid vieren, doet het pijn, dat een grote vrijheid, namelijk die van onderwijs, ter discussie wordt gesteld. In de discussie komt bovendien de misvatting boven drijven, dat elke uiting van religie achter de voordeur van het privéleven dient te blijven en geen plek mag hebben in de openbare ruimte. Wie dit stelt, begrijpt niet, dat je je levensovertuiging niet thuis kunt laten.
Godsdienst, je levensbeschouwing, bepaalt je hele zijn, doen en laten. Godsdiensten en levensbeschouwingen zijn inspiratiebronnen voor wat je waarden en normen zijn. Ze bieden houvast; bepalen de koers die je in je leven kiest, je persoonlijke leven, maar ook je openbare leven. Je persoon heb je immers altijd bij je. Ook in de politiek! Ook in het onderwijs.
Katholiek onderwijs is bewust betrokken op Gods uitnodiging om met Hem in gemeenschap te treden. Het is gericht op vorming van heel de menselijke persoon (Bildung).
Katholiek onderwijs is onderwijs voor elke mens met een bijzonder oog voor de zwakkeren en heeft oog voor gemeenschap.
In de Goede Week zag ik daar een prachtig voorbeeld van.
Ik mocht voorgaan in de viering van de Bonifatiusschool in de Bonifatiuskerk in de Veldmaat. Heel de school was aanwezig. Meer dan dat. Ook ouders en grootouders waren erbij. Het verhaal van de Goede Week had haar plaats. Het was eigentijds. Parochianen ( Mathanja, Louis en Anne ) brachten zang en muziek, waar kinderen stil van werden.
Voorin de kerk zaten bewoners van het Wiedenhof. Het door kinderen voor Witte Donderdag verzamelde fruit werd later die dag bij ouderen, zieken, eenzamen in het dorp thuis gebracht.
Leo Fijen zei ooit op een avond in onze parochie: ‘Als maar tien katholieke ouders op hun school zich sterk maken voor hun identiteit, dan wordt dat op school al merkbaar’. Ik hoop dat katholieken zich op scholen en de politiek meer laten horen en opkomen voor onze katholieke traditie. Volgens mij heeft die nog steeds bestaansrecht naast alle andere stromingen.
Misschien moet je daarvoor nog even terugkijken naar juf Ank in de laatste aflevering van de Luizenmoeder. Zij gelooft nog in het sprookje van geloof, hoop en liefde!
Vrede en alle goeds!
Pastoraal werker Frank de Heus
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog