Pasen 2022
Wij vieren dat het Leven van Jezus niet gevangen kon worden gehouden door de dood.
En zingen dat uit: “Leeg is het graf, Hij leeft voortaan, alleluja!”
De paasvreugde van christenen is niet als uitlachen zoals kinderen doen.
Verre van dat.
Wij nemen de dood uiterst serieus;
kijken er niet van op,
en niet bij weg.
Zie maar hoe we ons hebben voorbereid op Pasen.
Met het askruisje hebben we uitgedrukt dat wij stervelingen zijn; geen goden.
En dat afsterven ons leven vruchtbaar maakt.
'Snoeien om te groeien', noemen ze dat in de tuincentra.
Wij voorkomen scheefgroei van onszelf door ons te verbinden met God en met anderen.
Toeleg op gebed en aalmoes is het devies.
En zie ook:
We branden kaarsen voor de mensen in Oekraïne en in Rusland.
We bieden hulp en opvang.
En staan voor hen op.
Zoals we deze week, vlak voor Pasen, stilstaan bij het lijden en sterven van Jezus.
Elk leven van liefde voor God en de naaste brengt een zeker sterven met zich mee.
Daarin gaan we beslist ten onder, en dat voelt angstig.
Toch zullen we erin niet gevangen blijven of verloren gaan.
Mensen die het ervaren hebben zeggen dan:
‘je komt er door, je komt er uit, je wordt er sterker van’
Wie zich waagt aan de sterfelijkheid en de kleinheid van zichzelf
én aan het leed van anderen,
zal het Leven!
De apostel Paulus heeft dat ervaren.
In een van zijn brieven durft hij de dood daarom uitdagend vragen:
‘Dood waar is nu je angel ?!’
Durf jij het ook aan, om te gaan leven?
En je te wagen aan dat waarvoor je als de dood bent?
Durf je de tegendraadse logica van Christus te leven;
verliezen om te winnen,
gebroken worden, om weer heel te kunnen zijn?
Zalig Pasen!
pastoor Paul Daggenvoorde
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog