Hoe is het met ons?
De sociale media bieden gelukkig flink uitkomst nu we afstand houden. We zien en horen veel van elkaar.
Hoe zullen mensen zich vroeger hebben gevoeld tijdens ramp en oorlog?
Wat bemoedigend zoals wij in deze crisis nieuw elan beleven. Want ook een ander virus dan Corona blijkt besmettelijk. Dat van waardering en hulde. Handen op elkaar voor de hulpverlening. Een kroon op het werk van mensen in de zorg. Een pluim voor de supermarktmedewerkers. Klokken luiden als teken van hoop. Humor op de sociale media. Hulp van jongeren aan ouderen.
Op straat is het stil. Op het internet heel druk. Onze onderlinge verbondenheid wordt misschien nu wel sterker beleefd dan normaal. Emotioneel is het ook. En heel heftig. Voor bewoners in verpleeghuizen en voor families die er niet meer op bezoek mogen. Voor nabestaanden die slechts met een paar mensen uitvaart kunnen houden. Wat was dat raar en tegelijk heel close.
Vorige week in Glanerbrug. Rauw is het voor wie uit de rouw inmiddels verder zouden willen. Maar nu de draad niet op kunnen pakken, omdat het leven stil ligt.
Hoe is het met ons?
We leven vertraagd en geïsoleerd, en beleven dat intens. In de Paasnacht zouden we samen het scheppingsverhaal hebben gehoord.
Soort na soort is alles, ook een virus, onderdeel van de schepping. En zoals God het ziet, is de schepping goed! En de mens? Zéer goed!
Tenminste, als die de broeder een hoeder is.
Nu wij zo attent op elkaar letten, zijn we inderdaad op ons Paasbest.
Houden zo! Het staat ons goed, zeer goed.
Sterkte allemaal!
Lees ook: Bericht van pastoraal team en Nieuwsbrief van het pastoraal team
Reacties
Er zijn nog geen reacties op deze blog